Het is 7 september 2010
Het is een mooie nazomerdag en Aleona heeft me uitgenodigd voor een lunch op het terras aan het water in Leidschenhage. Ze moest alleen even nog wat papieren afgeven bij een kennis van haar die hier werkt bij het Speciale Hof voor Sierra Leone aan de zaak tegen de boef Charles Taylor. Het oude AIVD-gebouw is afgelopen weken in één klap wereldberoemd geworden toen Naomi Campbell en Mia Farrow hier als getuigen zijn gehoord over de bloeddiamanten die Taylor aan Campbell gegeven zou hebben. Ik ben natuurlijk even wezen kijken in de hoop een glimp van het topmodel op te vangen, maar het was zo verschrikkelijk druk! Het wemelde hier van de journalisten en de cameraploegen en Naomi heb ik niet gezien. Tijdens het verhoor heeft het ze wel toegegeven dat ze „vieze kiezels” had gekregen, maar geen idee had van wie. Hoe blond…
Maar ze heeft die vieze kiezeltjes wèl weggegeven aan het Nelson Mandela Kinderfonds om er iets goeds mee te doen. Dan maak je mij niet wijs dat je niet wist dat de vieze kiezeltjes waarde hadden en na de getuigenis van Mia Farrow kon Naomi dit ook niet meer echt volhouden.
De getuigenis van beide dames was een pikant stukje uit een overigens zeer vermoeiend en langslepend proces en volgens Aleona is het nog maar de vraag of deze vieze kiezeltjes het bewijs kunnen leveren van de oorlogsmisdaden van Charles Taylor.
Aleona zag er trouwens moe uit. Ze is behoorlijk aangeslagen door het gerommel in haar partij, het CDA, en het vertrek van haar favoriete politicus Ab Klink. Het is ook niet niks. Klink wilde niet meer samen met Maxime Verhagen verder met de onderhandelingen voor een VVD-CDA kabinet met gedoogsteun van de PVV. Hij heeft dingen gezien en gehoord tijdens de onderhandelingen met Wilders waaruit voor hem duidelijk gebleken is dat het ophanden zijnde gedoog-accoord de maatschappij ernstig zou kunnen beschadigen en dat, als het CDA hiermee door gaat, het zijn geloofwaardigheid volkomen verliest. Direct daarna werd de gespletenheid van het CDA zichtbaar. Aan de ene kant de politici die koste wat kost willen regeren onder leiding van de machtspoliticus Verhagen en aan de andere kant de gewetensvolle politici die hun rug recht houden en de principes van de partij boven alles respecteren. Zij worden nu dissidenten genoemd, maar voor Aleona zijn het helden. Ze is echter wel bang dat haar helden het niet gaan redden op het CDA-congres in oktober waarop de leden zich mogen uitspreken over de gedoogconstructie met Wilders. Mij verbaast de liefde tussen de sluwe, rechtse Verhagen en Wilders niks, ze zijn uit hetzelfde hout gesneden, maar ik heb wel met verbazing gekeken naar de draaikonterij van Rutte. Waarom lever je jezelf willens en wetens uit aan een handelaar in angst die Nederland grote reputatieschade heeft bezorgd in het buitenland en waarvan je zelf vindt dat die diepzwarte denkbeelden heeft. En het is nog niet eens zo lang geleden.
En Wilders eist ook nog eens dat democratisch gekozen volksvertegenwoordigers zoals Klink, Koppejan en Ferrier de mond gesnoerd moeten worden. Dat is toch te gek voor woorden? Dat kan helemaal niet, want dat is in strijd met de grondwet! En dan maak je jezelf ook nog eens afhankelijk van een partij als de SGP die haaks staat op al je liberale uitgangspunten, zoals euthanasiewetgeving en verplichte zondagssluiting. Niks geen vrijheid en democratie meer bij de VVD. En dat allemaal voor een gedoog-accoord waarbij rechts Nederland zich de vingers zou moeten aflikken? Met Rutte als premier, maar dan eigenlijk als marionet van Wilders of liever gezegd een soort hedendaagse Von Pape. Ik zou zeggen: veel plezier, Mark. En mocht jouw verschrikkelijke kabinet er echt komen dan denk ik serieus aan emigratie.
Ah, daar is Aleona! Kunnen we eindelijk gaan lunchen, ik sterf van de honger.
