Het is 1 december 2009 - Vandaag is een gedenkwaardige dag. Waarom? Het nieuwe Europese Verdrag is ingegaan en Aleona nodigde me uit om dit te vieren met een lunch bij Dudok. Dat is nou typisch Aleona. Wie denkt er nou aan om zoiets te vieren? Maar het was hartstikke leuk want ik had haar al zo lang niet gezien en we hadden heel wat bij te kletsen. Haar moeder is vorige maand overleden in Kiev. Het mensje was al erg zwak en stond al jaren op de wachtlijst voor een nieuwe nier, maar dat is er dus nooit van gekomen. De Mexicaanse griep waart nu ook rond in Oekraïne en volgens Aleona heeft dat haar moeder de das omgedaan. Daar wordt nog amper ingeënt. Daar geen sportzalen vol jankende peuters en gestreste ouders die in eindeloos lange rijen moeten wachten op een prik en intussen verveeld worden door cliniclowns en andere entertainers. Bijna 600.000 kinderen zijn vorige week ingeënt in Nederland. Matthijs was ook prikdokter, in de Jaarbeurs in Utrecht. Evelyn heeft geholpen als vrijwilliger om vragen te beantwoorden, de ouders met kinderen via priklijnen naar de priktafels te leiden en vooral om ze gerust te stellen. De kinderen vertelt ze dat het amper pijn doet en hun ouders probeert ze ervan te overtuigen dat het vaccin echt geen mini-herseninfarcten veroorzaakt en dat de overheid ook geen nanochips in het vaccin heeft gedaan om de kindjes overal te kunnen volgen. Volgens Eef is het allemaal gesmeerd verlopen, ze werd alleen helemaal gek van het lawaai. Al die jankende kinderen in zo’n grote hal. Je moet er toch niet aan denken?
Maar goed, de dood van haar moeder kwam voor Aleona zeer ongelegen, voor zover de dood van je moeder ooit gelegen zou kunnen komen dan, want zij was net verschrikkelijk druk met de juridische afwikkeling van het Verdrag van Lissabon dat voor 1 december afgerond moest zijn. (Volgens Aleona is het eigenlijk gewoon de Europese Grondwet maar zo mag je het zeker niet noemen, want dan krijgen de NEE-stemmers tegen Europa argwaan.) Met name het Handvest van de Grondrechten heeft Aleona heel wat hoofdbrekens gekost omdat de Tsjechische president zo lang heeft dwarsgelegen. Toen die op 3 november mopperend zijn handtekening had gezet, nadat hij voor Tsjechië een uitzonderingsclausule had zekergesteld, kon de race beginnen voor de twee nieuwe Europese topfuncties. Een vaste voorzitter van de Europese Raad en een zogenaamde Hoge Vertegenwoordiger (volgens Aleona is het eigenlijk gewoon een president en een minster van Buitenlandse Zaken, maar die mogen we ook zeker niet zo noemen, dat ligt allemaal erg gevoelig). Met name de functie van president was natuurlijk zeer aantrekkelijk. De eerste helft van november gonsde het dan ook van de geruchten en speculaties en uiteindelijk bleven er 3 potentiële kandidaten over: de Belgische premier Herman van Rompuy, onze eigen Balkenende en Phony Tony Blair, alhoewel die de enige was die openlijk toegaf beschikbaar te zijn voor de functie. Ze hebben de spanning lang weten vast te houden en op 19 november werd de uitslag bekend gemaakt.
Het is Herman van Rompuy geworden. Gefeliciteerd meneer de president! Arme Balk, hoe zou de stemming in het Torentje zijn? Want wat was het een mooie way out geweest voor hem en wat waren wij op een elegante manier van de man afgekomen. Maar of ze vonden hem toch te onbetrouwbaar (denk aan de Hedwigepolder bijvoorbeeld), of te pro-Brits (Nederland stond met de Irakcrisis in 2003 pal naast Engeland en Amerika in plaats van naast Frankrijk en Duitsland) of zijn Frans was gewoon niet goed genoeg. Wie zal het zeggen…
Afijn. De Britten zijn afgekocht met barones Catherine Ashton die minister van Buitenlandse Zaken mag worden. En de Britten hebben daarbij ook bedongen dat Van Rompuy heel wat macht heeft moeten inleveren. Maar de barones heeft wel moeten beloven dat ze op Franse les gaat.
En wij? Wat hebben wij gekregen? Niet veel, want onze Neelie Smit-Kroes heeft haar functie van Eurocommissaris voor Mededing moeten inruilen voor de veel lichter gewaardeerde portefeuille Digitale Agenda. Als pleister op de wonde is ze wel benoemd tot vice-voorzitter, maar dat stelt ook niet veel voor want die functie deelt ze met nog zes andere commissarissen.
Maar ik vraag me toch af of de Belgen nou wel de echte winnaars zijn. Zij raken een goede premier kwijt die het land in rustiger vaarwater heeft gebracht na een lange politieke crisis. En ze krijgen brekebeen Yves Leterme daar weer voor terug, geen handige keuze als je je realiseert dat het probleemdossier rond het kiesdistrict Brussel-Halle-Hilvoorde er nog steeds ligt. Ik geef de Belgische regering onder zijn leiding nog geen half jaar.
Ah, daar is Aleona eindelijk. En met de papieren. Gelukkig, want ik begon er al spijt van te krijgen dat ik niet in het lekker warme Dudok was blijven zitten.
