Kiekje
 
 
 
«  Aflevering 242: Over vette prijzen en lamme herfstdepressies  »
 

Plinia is moe, erg moe. Er zijn nogal wat turbulente gebeurtenissen in haar priveleven waardoor de "wereldschokkende" nieuwtjes een beetje langs haar heen gaan.

 
 
 
Gepubliceerd: 16-11-09. Vond plaats op: 16-11-07. Tags:  klimaatverandering ; politiek binnenland ;
 
José Manuel Durão Barroso Rita Verdonk Nicolas en Cecilia Sarkozy Jan Wolkers Brand in het Armando-museum
 
 
 
 
 
Over vette prijzen en lamme herfstdepressies (Integrale tekst)

Belabberd! Dat is de beste omschrijving voor mijn gemoedstoestand. Twee weken geleden kon ik nog volhouden dat het aan de klok lag, die weer voor de zoveelste keer verzet is, maar na 3 weken zou je biologische klok toch weer een beetje op orde moeten zijn? Hoewel... wetenschappers pleiten nu voor afschaffing omdat de tijdsverandering een veel groter en langduriger effect op onze biologische klok schijnt te hebben dan altijd gedacht werd. Ik ben voor!
Volgens Matthijs komt het allemaal door de stress. Het gaat helemaal niet goed met Carla en dat vreet volgens hem al mijn energie op. Zou kunnen... Met Evelyn gaat het al niet veel beter, en die heeft dan ook nog eens relatieproblemen...
Nou moet ik zeggen dat het ook niet helpt dat Felix pas dat nieuwe Vista op mijn pc heeft geïnstalleerd. Ik ben er niet blij mee, want het was een heel gedoe om uit te vinden waar alles zat. En ik ben niet de enige. Het blijkt dat de consumentenbond al duizenden klachten binnen heeft gekregen. “De klant moet maar wennen...” zegt Microsoft. Daar zijn we mooi klaar mee! Misschien is de tijd rijp om een Mac te kopen…
De gebeurtenissen van de afgelopen tijd maken me ook al niet veel vrolijker: Rita Verdonk is definitief uit de VVD gestapt en begint haar eigen partij, Trots op Nederland, Jan Wolkers is overleden en het Armandomuseum is afgebrand. En last but not least: de nieuwe president van Frankrijk, Nicolas Sarkozy, gaat scheiden van zijn vrouw Cecilia. Men fluistert dat ze wordt gedumpt voor een voormalig fotomodelletje…
Maar het goede nieuws is dat we een nieuwe Europese grondwet hebben. Niet dat je het zo mag noemen, het heet een verdrag, maar in feite is het natuurlijk hetzelfde. Alle nee-stemmers hebben zich laten afkopen met het schrappen van het Europese volkslied en het feit dat we onze eigen vlag mogen houden. In ieder geval geen kans op een nieuw referendum want daar is iedereen wel klaar mee.
En, nog een leuk nieuwtje: Al Gore is back! Hij heeft de Nobelprijs voor de vrede gekregen en wel vanwege zijn inspanningen om de mensheid bewust te maken van de gevaren van de opwarming van de aarde. Ben trouwens benieuwd of hij weer op gaat voor de komende presidentsverkiezingen. Iedereen let op zijn behoorlijk toegenomen buikomvang, wat een graadmeter schijnt te zijn. ‘t Is maar dat je het weet.
Ook in mijn privé-leven zijn er heel wat turbulente ontwikkelingen. Gisteren heb ik Godelieve op het vliegtuig naar Lhasa gezet. Haar relatie met Adriaan is geknald omdat ze voortdurend met Mark bezig was. Constant bellen en e-mailen en nu is ze dan naar Tibet gegaan. Mark is uiteindelijk natuurlijk het linkje met Guus, wiens dood ze eigenlijk nooit heeft kunnen verwerken. Ze is nog steeds hopeloos in de war. Adriaan is vorige week naar zijn nieuwe huis in Ghaza-stad vertrokken. Het zal me verbazen als we die nog terugzien. En of ik Go nog terug zie?
Helen kan ik ook niet meer bereiken. Die is ergens samen met Geert en Zarabe ondergedoken. Dat moest ook een keer gebeuren natuurlijk. Eerst dat gedoe met die Hell’s Angels en nu de Holleederzaak waar hij diep in zat. Hij valt in het getuigenbeschermingsprogramma van de overheid. Waar ze zitten weet ik niet eens. Af en toe komt er een briefje van Helen vanuit een safehouse: een envelop in een envelop, heel geheimzinnig allemaal en ik kan niets terugschrijven. Ze heeft me wel laten weten dat Geert ernstig bedreigd is door die onderwereldfiguren en dat zij en Zarabe ook gevaar liepen. Hopelijk ziet Geert nou in dat hij beter over het milieu kan gaan schrijven, kan hij misschien nog taartjes gaan eten met Al Gore.