[uit het dagboek van Plinia]
Vandaag heb ik voor het eerst van mijn leven een aardbeving meegemaakt. Op het Groningse platteland notabene! Dat is wel de laatste plaats waar je zoiets zou verwachten, toch? Het begon met een aanzwellend gerommel. De grond trilde, de muren bewogen en er was een harde klap te horen, van diep uit de grond. Ik ben me rot geschrokken! Felix en Fadona ook. Ron schrok nog hardst van ons allemaal, want die kreeg een schilderijtje op zijn hoofd. Oom Karel, Ron’s oom bij wie we op bezoek zijn, deed er nogal laconiek over. “Oh, weer een gasbeving”. Hij legde uit dat Middelstum, het dorpje waar hij woont, zo’n beetje op de bel van Slochteren ligt. Het gas zit hier op zo’n 3 kilometer diepte in de grond in een soort poreuze zandlaag, wat ze het reservoir noemen. Als het gas wordt verwijderd wordt het zand in elkaar gedrukt en kan het de steenlagen daarboven niet meer dragen. Dus zakt de bodem. Dat gaat meestal heel geleidelijk, maar soms dus ook met schokken, zoals vandaag. Sinds ze hier zijn begonnen met de gaswinning in 1959 is de grond al 20 centimeter gezakt! Met kapotte ruiten, scheurend pleisterwerk en verzakte muren tot gevolg. Volgens Oom Karel hebben de Middelstummers al diverse claims bij de NAM ingediend voor schade aan hun huizen, maar het schijnt een hoop gedoe te zijn en ze krijgen er meestal een schijntje voor terug.
Wat doet Plinia hier bij Oom Karel in het hoge noorden, zul je je misschien afvragen?
Wel, Felix en ik willen graag een campertje om mee te gaan trekken. Via internet zijn we verliefd geworden op die oude VW-busjes en volgens Ron had zijn Groningse oom er een aantal te koop staan. Er stonden een stuk of zes T2-busjes. Van buiten allemaal even schattig maar binnen ruiken ze ook allemaal een beetje muf. Oude kastjes, oude bekleding en volgens Ron gaan ze niet harder dan 80 km per uur en een berg moet je er al helemaal niet mee opwillen. En dan was de goedkoopste nog bijna 10.000 euro! Dat moet je nog wel even kunnen ophoesten. Volgens Oom Karel zou ik zo’n busje met een beetje fantasie wel van de belasting kunnen aftrekken voor mijn werk, maar hallo! Dan kunnen we er geen vakantietripje meer mee maken! En ik ben geen Cees Veerman die de boel aan alle kanten loopt op te lichten door met zijn dienstauto heen en weer te rijden tussen Den Haag en zijn vakantiewoning in de Dordogne. Het ergste is nog dat hij tot aan de Hoge Raad toe heeft geprobeerd om zijn privetripjes geheim/onder de pet te houden in plaats van ruiterlijk toe te geven dat hij fout was. Wat moeten we nou met zo’n minister?
Een van de busjes stond in de boomgaard en was volkomen overwoekerd met klimop. Er vlogen vogels in en uit. Zwaluwen volgens oom Karel. Het stikt er hier van! Hij liet ons nog een kunstig gemaakt nestje in de schuur zien. Er zaten jonge vogeltjes in. Zo schattig! Volgens oom Karel broeden zwaluwen graag in menselijke bouwwerken. Dat klopt want de SS Rotterdam kan niet uit Polen wegvaren omdat er 80 zwaluwnestjes zijn ontdekt aan boord van het schip. Het voormalig vlaggenschip van de Holland America Lijn ligt daar in de haven van Gdansk om verbouwd te worden tot drijvend woon- en uitgaanscentrum. Het zit die jongens ook niet mee! Eerst moest hun schip van Poolse milieuorganisaties uit Polen vertrekken vanwege asbestafval wat van het schip zou komen en nu mogen ze dus niet weg vanwege de broedende zwaluwtjes. Het kan verkeren.
Nu gaan we zo weer terug naar onze veilige, schokvrije Randstad. Op de terugweg stoppen we nog even in Utrecht, want daar ligt een neefje van Ron in het ziekenhuis. Die ging zondagavond naar een optreden kijken van een of andere band tijdens een botenparade. Hij stond met tientallen anderen op een houten trap die is ingestort. Hij heeft een paar ribben gebroken en een lichte hersenschudding. Maar hij heeft geluk gehad, want de trap is ingestort bovenop een sloep die eronder in de gracht lag. Die mensen zijn er slechter aan toe en er is zelfs een dode gevallen. Nu wordt er direct met een schuldige vinger naar de gemeente gewezen maar dat is natuurlijk absurd. De schuldige is natuurlijk het neefje van Ron. En al die anderen die met zijn veel te velen op de trap stonden. Zo’n ding is namelijk helemaal niet bedoeld om als tribune gebruikt te worden.
Afijn, leuk om met de Groningse Oom Karel kennis gemaakt te hebben, maar die ouwe muffe busjes... dat is dus niks voor ons. Leuk om naar te kijken als hij van een ander is.
