Kiekje
 
 
 
«  Aflevering 225: Over buitenproportionele vergeldingsacties en vileine kopstootjes  »
 

Plinia heeft een bijkletssessie met Godelieve en Helen. Behalve roddel en achterklap praten ze over de kopstoot van Zidane, de kinderen die naar de Nederlandse ambassade in Damascus zijn gevlucht en de Israëlische inval in Gaza.

 
 
 
Gepubliceerd: 10-07-08. Vond plaats op: 10-07-06. Tags:  Frankrijk ; Israël ; Italië ; misdaad en corruptie ; oorlog ; Palestina ; politiek binnenland ; voetbal ;
 
Zidane en Materazzi Lippi Sara en Amar Gilad Shalit Palestina
 
 
 
 
 
Over buitenproportionele vergeldingsacties en vileine kopstootjes (Integrale tekst)

[uit het dagboek van Plinia]
Eindelijk weer eens een ontspannen vriendinnendagje gehad met Helen en Go. Het was mooi weer, dus we zijn lekker gaan fietsen bij de Vlietlanden. Heerlijk om weer eens even ongegeneerd te kunnen kletsen en roddelen over alles en iedereen. Het was wel een beetje anders, omdat Zarabe er nu bij is en die vraagt toch behoorlijk wat aandacht. We hadden het speciaal vandaag gepland zodat Geert kon oppassen, maar die moest onverwachts naar Rome in verband met het voetbal-corruptieschandaal. Boft die even! Die zit middenin de Italiaanse WK-overwinningsroes. Leuk voor de Italianen, maar eigenlijk was het een treurige finale. Ten eerste omdat hij met penalty’s eindigde. Ik vind dat dat bij een WK-finale verboden zou moeten worden. Gewoon doorspelen tot er een doelpunt valt, al is het het laatste wat ze doen. Erger was dat onze favoriet, Zinedine Zidane, na een vileine kopstoot tegen de borst van Materazzi in de tweede helft het veld heeft moeten verlaten. Het was zijn laatste wedstrijd en wat een glanzende kroon had moeten zijn op zijn voetbalcarrière werd een treurig ezelsmutsje. Nou staat die Materazzi bekend als extremo treiterkop en hij moet toch wel iets heel ergs gezegd hebben dat Zizou zich zo heeft laten gaan.

Tijdens het eten werd Helen gebeld door een vriend van Geert die op de Nederlandse ambassade in Damascus werkt. Dat is die ambassade waar die twee Nederlandse kinderen naar toe gevlucht zijn om te ontsnappen aan hun vader die hen vanuit Oude-Pekela naar Syrië had ontvoerd. Die kinderen zitten daar al zeker veertien dagen en er zit niet veel schot in de zaak. Helen had de telefoon op de speaker gezet zodat we konden meeluisteren. De diplomaat kon onderhoudend vertellen. Niet alleen over wat de kinderen overdag allemaal deden, maar ook over de moeizame gesprekken die Buitenlandse Zaken voert met de Syrische overheid om ervoor te zorgen dat de kinderen naar Nederland terug kunnen. Zeer moeizaam, want volgens het Syrisch recht heeft de vader de voogdij over de kinderen, ook al heeft de Nederlandse rechter de kinderen aan de moeder toegewezen. Daar komt nog bij dat Syrie het Internationale Kinderontvoeringsverdrag niet heeft ondertekend. Zoiets bestaat blijkbaar! Wist ik ook niet. Het gebeurt blijkbaar nogal eens. Volgens Helen is er zelfs een Nederlandse Stichting voor.

Ik vond trouwens dat Go erg gespannen was. Niet zo verwonderlijk want Adriaan zit bij vrienden in Gaza-stad en het is daar weer goed fout op het moment. Zelf heeft ze een ticket voor aanstaande vrijdag, maar ze zit enorm in dubio of ze wel zal gaan. Ik kan het me voorstellen want de bommen vliegen er nu echt om je oren. Israël is een week of twee geleden de Gazastrook binnengetrokken om een militair vrij te krijgen die ontvoerd is tijdens een guerrilla-actie. Er zit ook niet echt schot in de onderhandelingen want de ontvoerders willen de korporaal ruilen tegen duizend gevangenen. Zou ik ook niet doen. Operatie Zomerregen noemen ze het. Hoe komen ze toch aan dat soort namen? Een leuke vakantie zal het in ieder geval niet worden, want het halve land is aan puin geschoten, er is amper elektriciteit en Israël heeft nu ook de toevoer van voedsel en medicijnen stopgezet. Volgens Helen komt ze het land nu helemaal niet in en ze heeft Go aangeraden om morgen eerst maar eens met Buitenlandse Zaken te bellen.

Verder wil ik nog even kwijt dat we op 22 november vervroegde Tweede Kamer-verkizeingen hebben en sinds vrijdag hebben we weer een regering, een rompkabinet van CDA en VVD. Dat heeft Lubbers snel gedaan al zeg ik het zelf. Iedereen wilde natuurlijk op vakantie.

PS - Op 22 december 2006 kwamen de kinderen terug naar Nederland, nadat de vader uiteindelijk akkoord was gegaan met een omgangsregeling. Bot zegde toe dat de vader de kinderen kon blijven bezoeken en dat hij niet vervolgd zou worden. Omdat de de vader verdachte bleef van het Openbaar Ministerie werd het toch moeilijk voor hem om deze omgang te realiseren.
De moeder, Janneke Schoonhoven, bleek zich in september 2007 ondanks de beloftes niet aan de omgangsregeling te willen houden en spande een procedure aan om zowel omgang als gezamenlijk gezag te beëindigen. Dit werd op 9 oktober door de rechter toegewezen. De vader liet weten te zullen blijven vechten. (uit wikipedia)

PS - 22-12-2006 Ammar en Sara zijn weer thuis in Nederland.